Tanging edukasyon ang bagay dito sa mundo ang hindi pwedeng manakaw sa isang tao, ika nga.
Sa panahon ngayon, di maikakaila na pati ang edukasyon ay mahirap n ring abutin dahil sa taas ng matrikula. Ang ating mga mauling na di magkanadamyaw sa paghahanay ng ating pangmatrikula para lang matustusan ang ating pag-aaral. Lahat na ata ng possible trabaho na malakia ang swelda ay kanila ng ginawa. Pero meron din naming mga magulangna wala ng magawa para maipasok ang kanilang anak at sa halip ay napapahinto ang kanilang anak sa pag-aaral at kung minsan ay nagiging katuwang pa ng magulang sa paghahanap-buhay.
Mapalad tayo at tayo ay naira’s pa ng ating mga magulang ang ating pag-aaral at nakakapag-aral sa isang pribadong paaralan. At mapalad din tayo na sa bawat klasrum na ating pinapasukan ay mayroong TV, computer, OHP, at kung anu-ano pang mga catamite na ating magagamit sa ating pag-aaral na nakakatulong para padaliin ang ating pag-aaral.
Pero hindi maiiwan na sa isang nagbibinata at nagdadalagang mga kabataan ay nawawala sa ating prioridad ang ating pag-aaral at mas inaatupag pa natin ang kung anu-anong walang kapararakang mga bagay. Sa halip na gugulin natin ang ating oras sa pagbabasa ng ating mga libro ay mas gin gusto nating nasa harap ng komyuter at laptop at tinatapik ng keyboard.
Minsan sumasagi sa isipan ko ang iba ngang bata ay gustong-gustong mag-aral at ako tong nakakapag-aral ay minsan ay mas inuuna ko pa ang ibang mga bagay. Masuwerete tayo at nakakapasok tayo araw-araw sa paaralan kaya atin itong patina ng pansin. Ito ang maghahanda sa atin para sa magandang kinabukasan. Samantalahin natin ang pagkakataong makapag-aral dahil kapg ito’y nawala di na natin ito magagawang balikan muli.
oswaldfabisablay
28june2009
No comments:
Post a Comment