Sunday, July 26, 2009

KUNG BAKIT KAMI GANITO NGAYON: ROBOTIC SCHOOL

…pinag-aral ako’t tinuruan
niyong mga gurong
robot kung ituring kami…


Tinututring nating pangalawang tahanan ang paaralan. Dito ginagabayan tayo at tinuturuan tayo ng ating mga guro na syang naming ating pangalawang magulang.

Pero bakit sa paaralang pinapasukan ng ating henerasyon lalo na ang mga nasa public schools ay kadalasang minamata ng kani-kanilang guro, kung ituring ang kanilang estudyante ay isang robot o kung minsan naman ay isang alila na kung utusan ay buong maghapon at wala ng ginawa [ang guro] kundi magpakasasa sa loob ng silid-aralan.

Sinasabing masuwerte ang isang bata kung sa isang pribadong paaralan s’ya makakapasok. May kani-kaniyang mga libro, may mga makabagong kagamitan na makakatulong sa kanilang pag-aaral. Pero talamak naman dito ang favoritism o paborotismo, kung saan na kapag may maling ginawa ang isang mag-aaral ay pinapalampas na lang ito at hindi na pinag-uusapan muli ngunit kung sa “ordinaryong” mag-aaral ito nangyari tiyak na hindi ka na hihingan ng paliwanag.

Pangalawang pamilya natin ang paaralan. Dito nagaganap ang karamihan ng paghuhulma sa’ting katauhan pero paano kung ganitong systema ang kinalakihan natin? Anong klaseng tao tayo pagdating ng panahon?

No comments:

Post a Comment